تورا اگر با تیر سه شعبه نکشند
با زبانه های شعله می کشند
و ما آن زمان شاید در صف مرغ های با نرخ دولتی برای افطارمان باشیم
که این روزها برای ما مرغ همان ملک ری است!
گویدا: تورا از خانه ات می رانند
خانه و خانواده ات را زنده زنده می سوزانند
پدرت را همراه گریه های مظلومیتت سر می برند
پیش دیدگان همیشه معصومت
به مادرت ...
آه چگونه بگویم
یا چگونه بنویسم
که ننگ بر آن قلمی که ریختن خون تو را فقط نظاره گر است
که ننگ بر مسلمانی ما
و ننگ بر تمام مدعیان دروغین انسانیت
وننگ بر تمام ورزشکاران المپیکی
و ننگ بر وجدان های سرگردانی که آبرو را نهاده در خرابه های تاریخ در پی سنگ پاره هایی برای اثبات کج راهه های ایرانیت پی آب می روند!
تورا هم خواهند کشت
همانگونه که برادرت را ، خواهرت را سر بریدند و قطعه قطعه سوزاندند
تو را هم خواهند سوزاند
درهمان شبی که ما پس از یکروز گرسنگی
پای سفره های رنگارنگ افطارمان
شاد از مناجات مقبول و مسلمانی افزون شده
لنگی هایمان برای جادوگرها
وشش تایی هایمان برای سوبله چوبله ها
چنان مست هیجانات می شویم که اصلا تورا نمی شناسیم که کیستی و در کجایی!
آره ای طفل شیرخواره ی شرقی
تورا اگر با تیر سه شعبه نکشند
با زبانه های شعله می کشند
و ما آن زمان شاید در صف مرغ های با نرخ دولتی برای افطارمان باشیم
که این روزها برای ما مرغ همان ملک ری است!
هزار هزار چون تو را می سوزانند و سانسور می شوی
حتی در سیمای جمهوری اسلامی تو سانسور می شوی
خود سوزی یک صهیونیست، واقعه ای بسیار مهمتر است که روزی پنج بار چون اذان بر مناره های دیجیتالهایمان آواز می کند!
خداحافظ بچه
ما حال تو را نداریم
ما سرگرم خداحافظ بچه ی بعد روزه داری مان با تمام صحنه های تکراریش مانده ایم
آنجا که کسی تو را ندید
سری بیا امام زاده صالح شاید کسی دید که تو هم مسلمانی، بچه ای و هنوز جان داری!
نه گمان نکنم که ای کودک میانماری
ای طفل مسلمان میان آتش و دود
امسال کسی حتی در ماه نزول قرآن دیگربار این آیه را بخواند
ولی ای طفل مسلمان
من تفسیر این آیه را به روشنی در تو می بینم
و باز می خوانم
بای ذنب قتلت؟!
بای ذنب قتلت؟!
رحمان زارع
