فقط و فقط عشق را لمس می کنی
گویدا: شاید برای شنیدن بوی یاس و شقایق لازم باشد باغی و بوستانی بروی،شاید
برای دیدن طبیعت زیبا نیاز باشد از شهر بیرون بروی و در دامنه ی کوهی
زیر سایه ی درختی کنار چشمه ای با شرشر عبور آب خودت را برای ساعاتی از برزخ دنیا نجات بدهی
اما اگر اهلش باشی می توانی بوی بهشت را در همین شهر هیاهو زده ی دود گرفته از نزدیکترین مکان ها بشنوی.
نه نخند شوخی نمی کنم. شاید انسان هایی را دیده باشی که با دیدنشان فقط و فقط به یاد خدا می افتی. و وقتی با انها دست می دهی فقط و فقط عشق را لمس می کنی.
لمس عشق شیرینترین حسی است که می شود درک کرد! می شود بوی عشق را شنید! می شود عاشقانه جاوید شد! می شود جاوید بود به شرط عاشقی!
حال اگر می خواهی بهشت را استشمام کنی برخیز وضویی بساز،هیاهوها را فراموش کن، دغدغه ها را کنار بگذار، از خانه بیرون بیا.
به سمت آرامگاه کسانی برو که تمام هستی شان را در خونشان نهاده با عشق به پای معشوق قربانی کرده اند.گوشه ای خلوت بنشین و فقط به عاشق فکر کن. به آن عاشقی که خود را ندیده و در تماشای معشوق گم شده است،و معشوق تمام عرصه های زندگی اش را سرشار از حضور خودش کرده است. آنجا اگر دلت گرفتار نباشد بوی بهشت پر است. آنجا گوشه ای از بهشت پیش توست. فقط کافی ست باور داشته باشی که کربلا قسمتی از بهشت و فدائیان راه حسین اهالی بهشت جاویدند. به صداهای اطراف گوش نکن، راه را گم می کنی! با تمام خویش عاشق شو،عاشق که شدی بوی بهشت همیشه نه با تو ، بلکه از توست.بوی بهشت شنیدنی ترین بوی عاشقی ست.
