انتشار ديوان امامي هروي از شاعران قرن هفتم
دیوان اشعار امامی هروی از شاعران سرشناس قرن هفتم هجری توسط مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشر شد.
امامی هروی در هرات بالید امّا بیشتر عمر را در کرمان و یزد و اصفهان گذراند. در کرمان مدّاح ملوک و رجال قراختایی بود و در یزد ملازم رجال دربار اتابکان یزد. در اصفهان نیز بهاءالدین محمّد، حاکم اصفهان و فرزند بزرگ شمسالدین محمد صاحبدیوان را میستود تا اینکه به سال 686ق در همین شهر درگذشت.
تذکرهنویسان از مذهب امامی سخن نگفتهاند امّا ترکیببند او در نعت پیامبر(ص) و منقبت امام رضا(ع) از گرایش او به تشیّع حکایت دارد. ضمن اینکه در اشعار خود از سه خلیفۀ نخست نام نبرده است.
امامی از علمای عصر خود محسوب میشد و به سبب فضایل و کمالات علمی و ادبی مورد ستایش و احترام وزرا و گویندگان روزگار بود. علاوه بر این، پرسشها و استفتائات گوناگون اهل زمانه از امامی هم، نشانگر مقبولیت او در زمینههای مختلف علمی است.
اشعار امامی را تا چهارهزار بیت نیز گفتهاند امّا آنچه تاکنون به دست آمده، حدود دو هزار و چهارصد بیت است که در قالبهای قصیده، قطعه، غزل، رباعی و ترجیعبند سروده شده و در متن حاضر گرد آمده است. گذشته از دیوان، رسالهای هم از امامی در دست است که در آن، لطایف و نکات ادبی، مسائل نحوی و دقایق لغوی قصیدۀ بائیۀ ذوالرّمة (ابوالحارث غیلان بن عقبه، م 117ق) را شرح داده و ظاهراً به غیاثالدین خوارزمشاه (م 627 ق) اهدا کرده است.
دیوان شاعر به تازگی از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است.
دیوان امامی هروی، سرودۀ عبدالله بن محمد امامی هروی (درگذشتۀ 686 ه.ق)، به کوشش عصمت خوئینی، تهران از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب در 308 صفحه، شمارگان500 و بهای 300000 ریال منتشر شده است.
ديدگاه (0)