بين روستاى عيسى‌آباد و ميدانک خلجستان، رود کوچکى جارى است که در کنار آن، از عمق ۵ مترى تا سطح زمين، سدى آجرى به صورت برجى از سنگ و گچ چيده شده که بناى موردنظر روى همين سد بنيان گرديده است. اين بنا از خارج به شکل هشت ضلعى و از داخل به شکل چهار ضلعى مساوى به دهانه ۶ و ارتفاع ۹ متر است که در هر ضلع آن، شاه‌نشينى (غرفه‌اي) ساخته شده است و از هر يک از شاه‌نشين‌ها نيز درى يا دريچه‌اى به خارج گشوده مى‌شود.
جدار داخلى بقعه سفيدکارى شده و به نقاشى‌هاى رنگ‌آميزى مزين است که در مواضع مختلف در جرز و اسپر آن، کاشى‌هاى خشتى منقش و هفت رنگ قديمى به کار برده‌اند و چنين به نظر مى‌رسد که اين کاشى‌ها هم از بقاياى کاشى‌هاى ازاره يا مرقد هستند. در جلوى بقعه زير ايوان، درى دو لنگه با کتيبه‌هاى منبت، تنکه‌هاى قابسازى و گره‌کشى قديمى نصب گرديده که از آثار عصر صفويه است و در ميانهٔ اکثر قاب‌هاى آن، نام «علي» به خط ثلث برجسته خوانده مى‌شود.
برفراز بقعه، گنبدى شلجمى شکل و زيبا از آثار عهد صفويه به قطر و ارتفاع ۱۰ متر با عمق ۵ متر و استوانه‌اى از آجر تراش و تارکى آراسته به کاشى‌هاى الوان دوالى و کلوکى است که دور شکم آن، ترنج‌هايى نزديک يکديگر به طور کمربندى و در ميانهٔ آن‌ها اسامى جلاله و معصومين با کاشى‌هاى الوان به خط بنايى نقش شده است.
منبع: vista.ir
