شهید آیت الله مدنی
سيد اسدالله مدني درسال 1293 ه.ش در دهخوارقان ديده به جهان گشود. پدرش آقا مير علي بزاز بود. در 4 سالگي مادر و در 16سالگي پدر خود را از دست داد. و در عنفوان جواني جهت كسب معارف اسلامي وارد شهر قم شد. او مبارزه خود را عليه رژيم پهلوي اين شهر آغاز كرد و به دليل همين تحركات به آذرشهر تبعيد شد. درآذر شهر در اولين اقدام با فرقه ضاله بهائيت به مبارزه برخاست و مردم را در برچيدن كارخانه مشروب‌سازي اين شهر دعوت نمود.
به دليل ادامه مبارزات مجبور به ترك شهر شد و به نجف اشرف عزيمت كرد. او پس از تبعيد امام همواره در كنار ايشان بود و بارها و بارها به ايران آمده و در شهرهاي مختلف پيام‌آور ادامه مبارزه شد. و به همين دليل شديداً تحت نظر ساواك بود. در سال 1351 به خرم‌آباد آمده با سمت نماينده و وكيل تام الاختيار امام در مبارزه، به فعاليت پرداخت. ساواك كه ازنفوذ ايشان در بين مردم مي‌ترسيد با نوشتن شبنامه و نامه‌هاي توهين‌آميز سعي در ترور شخصيت ايشان كرد كه با هوشياري مردم و علما اين طرح ناكام ماند. ناگزير در سال 1354 ايشان را به نوآبار ممسني تبعيد كردند ولي سخنرانيها و افشاگريها و محبوبيت ايشان در بين مردم باعث شد تا از آنجا به گنبد كاووس تبعيد شوند اما از آنجا كه در هر جا پا مي‌گذاشت آنجا را به كانون مبارزه بدل مي‌كرد ساواك او را بندر كنگان و سپس به مهاباد تبعيد كرد. در تمام اين شهرها مردم را به تقليد از امام دعوت كرده و رساله ايشان را با تمام محدوديت‌هاي موجود بين مردم پخش مي‌كرد. پس از پيروزي انقلاب به عنوان نماينده مردم همدان در مجلس خبرگان قانون اساسي برگزيده و پس از شهادت اولين شهيد محراب شهيد قاضي طباطبايي، امام جمعه تبريز ايشان از طرف امام نماينده و امام جمعه تبريز شدند. در آن ايام در خنثي‌كردن فتنه‌هاي حزب خلق در تبريز نقش به سزايي داشتند و با حضور خود درجبهه‌ها و بوسيدن دست رزمندگان و شركت در مراسم دعا و نيايش مشوقي براي رزمندگان بودند. سرانجام اين مجاهد خستگي‌ناپذير در شهريور سال 1360 در حال اقامه نماز جمعه به دست منافقين كوردل به شهادت رسيدند.
